سرفصل های درس دوره پیش از تاریخ ایران

نام بسته درسی : دوره پیش از تاریخ ایران

————————————————

فهرست:

پارينه سنگي ايران

پارينه سنگي ميانه

پارينه سنگي جديد و فرا پارينه سنگي

حوزه رودكر ” مرودشت”

غار خر

پناهگاه وارواسي

غار”كنحي”

كوهدشت لرستان

غار “علي تپه”

غار كمربند و هوتو

غار هوتو

مشكلات و مسائل باستان شناسي ايران

عوامل جغرافيايي، اقليمي و زمين ريختي

تئوري و عمل در باستان شناسي سنتي و باستان شناسي نو

تئوري هاي سه گانه در باستان شناسي

نظريه هاي عمده در  باستان شناسي

تئوري فاجعه  catastroph Theory

نظريه اهلي كردن جانوران و گياهان

نظريه واحه اي گوردن چايلد Dasis Theory

نظريه هسته اي ( بريدوود) Nuclear Zoe Theory

نظريه توازن جمعيت( بينفورد ) Pooulation equilibrium Theory

نظريه طيف گسترده اقتصادي ( فلانري )

دوران جمع آوري غذا

دوران گرد آوري خوراك

دوران استقرار در روستاها و توليد غذا

شاخه هاي باستان شناسي

آغاز استقرار در روستاها

منطقه يك: جنوب غرب ايران و حوزه دهلران

منطقه 2 غرب ايران، كرمانشاه و لرستان

منطقه 4: شمال ايران

منطقه 5: فلات مركزي ايران

پیکرک

عصر آهن

ایران در عصر آ هن  :

سفال خاکستری عصر آهن:

تکنولوژی عصر آهن ( فلز گری )

اوضاع سیاسی اجتماعی عصر آ هن

مقایسه ی امپرا طوری آشور با هخامنشی :

« تغییر فرهنگی یا استمرار فرهنگی» « تکامل فرهنگی »

تکنولوژی سفالگری عصر آ هن :

هنر در عصر آ هن :

گاهنگاری عصر آهن:1500 ـ 550ق.م (ظهورهخامنشی)

عصرآهن III 800 تا 550ق.م:

عصرآهن در ایران:

مراسم تدفین و قبرهای عصرآهن :

گونه شناسی سفال های عصرآهن :

بقایای معماری عصرآهن در ایران:

پدیده ی فرهنگی سفال خاکستری رنگ

سفال نخودی با نقش منقوش سیاه و قهوه ای سیر

سفال منقوش نخودی رنگ با نقش سیاه قهوه ای تیره

فرهنگ سفال نخودی رنگ منقوش: (حاشیه فلات مرکزی ـ جنوب و جنوب غربی ایران)

سفال نخودی منقوش با رنگ سیاه و قهوه ای سیر:

سنّت  آشولی در ایران

مروری بر سنّت آشولی در ایران:

سنن آشولی در ایران:

1 ـ اطراف دریاچه ی ارومیه:

2 ـ دشت های میان کوهی و کوهپایه های زاگرس :

3 ـ جنوب شرقی ایران ـ هرمزگان

بخش هایی از بسته درسی دوره پیش از تاریخ ایران

پارينه سنگي ايران

به علت نبود يك هدف مشخص در رابطه با يافتن مكان هاي پارينه سنگي ، هيئت هاي باستان شناسي كمتر به دنبال مكان هاي پارينه سنگي رفته و به خاطر همين مكان هاي قابل توجه از اين دوران طولاني مدت يافت نشده و مي توان عنوان كرد كه تاريك ترين و مبهم ترين نقاط باستان شناسي ايران، پارينه سنگي آن  مي باشد .حتي مكان هاي يافت نشده مربوط به پارينه سنگي مشخصه كامل يك مكان را ندارند،زيرا بيشتر مكاني است با چند قطعه ابزار سنگي و بدون هيچ اثري خاص از معماري يا تدفين و استخوان هاي مربوط به انسان كه بتوان يك نتيجه گيري كامل از آنها استخراج كرد.

قديمي ترين اثر انساني كه در جهان يافت شده از “آراميس” در اتيوبي كه متعلق به4200000 سال قبل بوده و فسيل آرواره يك انسان منسوب به “آنامفسيس “مي باشد. قديمي ترين اثر انساني كه تا كنون از ايران يافت شده در سال 1974 ميلادي توسط هيئت ايراني و فرانسوي به سر پرستي “آرياني و تيبو” در خراسان در كنار كشف رود يافت شده است.ابزار هاي سنگي يافت شده از كوارتز سفيد رنگ به ابزار هاي قلوه سنگي معروف مي باشند. اين مكان نه يك غار و نه پناهگاه سنگي است بلكه يك مكان رو باز بوده و بدون هيچ آثار انساني ديگر يافت شده است.

شبيه اين آثار توسط “گري هيوم” در لاديز بلوچستان پيدا شده كه هيوم آنها را فرهنگ لاديز معرفي مي كند.ابزار هاي اين مكان شامل چاقو، رنده، قطعات سر تيز سنگي هستند و آثاري از تير هاي سنگي بزرگ كه مشخصه پارينه سنگي زيرين است يافت نشده است.لايز يك مكان وباز كنار بستر رود خشك شده لاديز قرار دارد و غار و پناهگاه نبوده و هيچ اثر انساني ديگر از آنجا يافت نشده است.

در “بردابالكا” در مرز ايران وعراق توسط “برپدوود” و”بال باريك” توسط “مورتنسن” و در نزديكي درياچه خشك بستان آباد تبريز توسط “هند صادق كوروس”آثاري از قديمي ترين استقرار ها يافت شده اند كه ابزار هاي سنگي هستند كه در ميان آنها تعداد اندكي تير سنگي آشولي نيز از آنها يافت شده است.

گزارشات اينچنين بر اساس بررسي هاي سطحي و بدون تجزيه و تحليل بر روي ديگر آثار انساني يافته و منتشر شده اند و نمي توان به صحت انتساب آثار بدست آمده اطمينان كامل داشت.با اين آثار اندك نمي توان روشن نمود كه اولين انسان ها از كجا و از چه جهتي وارد ايران شده اند،منشا آنها كجا بوده و چگونه زندگي مي كرده اند چه نژادي از انسان بوده اند، ايران در آن موقع چه آب و هوايي داشته و از كجاي ايران خارج شده اند.

ادوات سنگي اين دوران به دو گروه تقسيم مي گردند گروه اول شامل ادوات سنگي خشن از قلوه سنگ و تيغه هاي خشن به نام ” الدوان” معروف بوده اند و گروه دوم كه جديد تر است شامل ادوات سنگي دو طرفه شامل تير هاي دستي سنگي و تيشه و شكاف دهنده هاي سنگي مي باشند كه به نام آشولي معروف هستند.اين دوران را به نام پارينه سنگي زيرين مي نامند هر چند كه دكتر ملك آنها را به دوره زيرين پارينه سنگي جديد نسبت داده است.

پارينه سنگي ميانه

از اين دوران نسبت به دوره قبل اطلاعات بيشتري از حضور انسان در ايران در دست است.”فيليپ  اسميت”تنها در غرب ايران حدود 20 محوطه باستاني را از اين دوره نام مي برد.كه شامل پناهگاه هاي سنگي و مناطق روباز هستند كه بيشتر آنها در منطقه زاگرس قرار دارند و معروف ترين آنها غار شانيدر است كه در عراق واقع شده است. ابزار هاي سنگي اين دوره از نوع “موستري” بوده و ابزار هاي بزرگ دوره قبل در اين دوره به كلي كنار گذاشته شده اند.ابزار هاي موستري ايران از تراشه ساخته شده اند و در گروههاي رنده ها ،ابزار هاي دنده دار ،سوراخ كن ها،اسكنه ها طبقه بندي شده اند.

برای مشاوره اینجا بزنید