تاریخ بروزرسانی : 1402/11/30
بومشناسی کشاورزی (به انگلیسی: Agroecology) عبارت است از علم کاربرد اصول و مفاهیم بومشناسی (به انگلیسی: Ecology) در تولید سیستمهای پایدار تولید غذا. بومشناسی کشاورزی علمی بین رشتهای و متشکل از اصول و مفاهیم بومشناسی و کشاورزی میباشد.
بسیاری بر این باورند که بومشناسی کشاورزی (Agroecology) از ترکیب دو واژه Agronomy (به معنی زراعت) و Ecology (به معنی بومشناسی) ایجاد شده است، اما صاحبنظران این رشته، جزء اول این کلمه ترکیبی را برگرفته از واژه Agriculture (به معنی کشاورزی) میدانند که دامنه این علم را وسیعتر از زراعت میکند.
محیط زیست یک رشته چند بخشی یا بین رشته ای است و آمیخته ای از علوم بیولوژی، اکولوژی، فیزیک، شیمی، ریاضی، آمار، اکولوژی کاربردی و جغرافیا می باشد . این گرایش تلاش می کند تا بین محیط انسان یا محیط شهری و محیط فراشهری مثل مرتع، جنگل و … پل بزند تا بشر با استفاده از دانش روزافزون خود به نحوی عمل کند که با نیازها و امیدهایش هماهنگی بیشتری داشته باشد و در نهایت زندگی بهتری رابرای خود و آیندگان فراهم سازد.چون در حقیقت محیط زیست به تعامل و ارتباط بین محیط های انسانی و طبیعی می پردازد و صحیح نیست که این دو را مجزا از یکدیگر بررسی کنیم.( در سال ۸۳ مهندسی محیط زیست به عنوان یک رشته مجزا در دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، وابسته به وزارت آموزش و پرورش ارائه شده است.
فعالیتهای کشاورزی به طور مستقیم و غیر مستقیم بر بوم نظامهای طبیعی تاثیر میگذارند. مشهودترین اثر مستقیم این امر تبدیل بوم نظامهای طبیعی به زمینهای زراعی میباشد. قطعه بندی یا تقسیم مناطق طبیعی به قطعه های کوچک و جدا از هم می تواند پیامدهای جدی برای بوم نظامهای طبیعی به دنبال داسته باشد. کشاورزی ممکن است منبع آفات یا گونههای علف هرزی باشد که به بوم نظامهای طبیعی هجوم برند. فرسایش خاک که نتیجه خاکورزی و دیگر عملیات کشاورزی میباشد میتواند باعث انباشت سیلت، غرقاب و دیگر اثرات مستقیم بر نظامهای طبیعی شود.
نوشتههای تازه
آخرین دیدگاه ها