سرفصل های درس اصول و مبانی مدیریت در سازمان ورزشی

نام بسته درسی: اصول و مبانی مدیریت در سازمان ورزشی

————————————————————————-

فهرست:

✅ فصل 1 : مبانی هدایت و رهبری

✅ فصل 2 : مبانی برنامه ریزی استراتژیک

✅ فصل 3 : مبانی برنامه ریزی عملیاتی

✅ فصل 4 : مبانی هماهنگی

✅ فصل5 : مبانی بودجه

✅ فصل 6 : مبانی کارگزینی

✅ فصل 7 : کارایی و اثر بخشی در مدیریت و برنامه ریزی

✅ فصل 8 : سرپرستی اماکن ورزشی

✅ فصل 9 : مدیریت و برنامه ریزی آموزشی

✅ فصل 10: عوامل تأثیر گذار در مدیریت و برنامه ریزی پایدا

معرفی جامع و تخصصی رشته مدیریت ورزشی

بخش هایی از بسته درسی اصول و مبانی مدیریت در سازمان ورزشی:

فصل 1 : مبانی هدایت و رهبری

هدایت و رهبری سازمانی

تعاریف

نظرات مختلفی در بارۀ رهبری سازمانی بیان شده است:

گروهی رهبری را تأثیر گذاری بر کارکنان در انجام وظایف با میل و علاقه توصیف کرده اند.

گروهی رهبری را نفوذ بر زیردستان تعریف کرده اند.

برخی معتقدند رهبری یعنی نفوذ بر زیردستان، از طریق برقراری ارتباط با آنان به منظور تحقق اهداف سازمانی.

بعضی می گویند رهبری یعنی ارتباط بین گروهی از افراد که در آن گروه، یک نفر می کوشد تا دیگران را به سمت هدف معینی سوق دهد.

عده ای رهبری را فرماندهیمی دانند، یعنی هدایت و جهت دهی افراد در انجام دادن کار.

با جمع بندی از نظرات بیان شده، رهبری فرآیندی است که ضمن آن، مدیر سازمان می کوشد تا با ایجاد انگیزه در کارکنان، اهداف سازمان را محقق سازد و کارکنان را از روی میل و علاقه به انجام وظایفشان ترغیب کند.

بنابراین مهم ترین نکته در رهبری، جهت دادن و نفوذ بر اعضای سازماناست. رهبری مستلزم نفوذ کردن و تأثیر گذاردن بر افراد است و مدیر در نقش رهبر، کسی است که بتواند بر افراد تحت سرپرستی خود تأثیر گذاشته و به عبارت دیگر کارکنان نفوذ و قدرت او را بپذیرند. بدین ترتیب قدرت و نفوذ، لازم و ملزوم یکدیگرند و مسئله رهبری، با هر دوی آنها در ارتباط است.

هر مقدار به منابع قدرت مدیر افزوده شود، بر کارکنان خود نفوذ بیشتری خواهد داشت. به طور خلاصه رابطه قدرت و نفوذ رهبری را می توان با توجه به شکل 1-1 نشان داد.

تئوری های هدایت و رهبری

می توان نظریه هایی را که در مورد رهبری عنوان شده، در سه گروه بیان کرد:

نظریه های خصوصیات فردی رهبری

در این گروه از نظریات، به خصوصیاتی ذاتی رهبر پرداخته می شود، رهبران انسان هایی هستند که به علت توانایی های فردی خود که موهبت الهی است، شایسته رهبری شده اند. خصوصیات عمده ای که برای رهبران ذکر شده عبارتند از:

هوش: تحقیقات نشان می دهد که هوش رهبران از میانگین هوشی کارکنان بیشتر است.

بلوغ اجتماعی: رهبران از جهت عاطفی با ثبات بوده، دارای اعتماد به نفس هستند.

انگیزه های توفیق طلبی و نیل به هدف: رهبران دارای انگیزه های قوی برای موفقیت بوده و توفیق طلبند.

انسان گرایی: انسان گرایی و تأکید بر ارزش انسان ها، خصوصیات بارز دیگر رهبران موفق است. نویسنده دیگری شش نوع خصوصیت را در مورد رهبران ذکر کرده است.

🌟 خصوصیات ظاهری و فیزیکی مانند قد، سیما، حرکات دست

🌟 زمینه های فرهنگی مانند تحصیلات و تجربیات

🌟 هوش

🌟 شخصیت برون گرا

🌟 خصوصیات شغلی مانند پشتکار، تلاش، ابداع و ابتکار

🌟 خصوصیات اجتماعی مانند ارتباطات اجتماعی و سیاسی

نظریه های رفتار رهبری

در این نظریات به جای آنکه به دنبال تعیین خصوصیات رهبری باشیم، به دنبال شناخت سبک و روش رهبری هستیم. یعنی می خواهیم بدانیم رهبران در برخورد با کارکنان به چه شیوه های متوسل می شوند.

در یکیاز تئوری های رفتار رهبری، بر اساس یک طبقه بندی کلی، رفتار رهبران به دو نوع انسانگرا و سازمان گرا تقسیم شده است.

رهران انسان گرا در سازمان حداکثر توجه خود را مصروف اعضای سازمان می کنند. رهبران سازمانگرا اهداف و مأموریت های سازمان را مقدم بر افراد می دانند. در اغلب تحقیقات رهبران انسان گرا با علاقه مندی بیشتر کارکنان روبرو می شدند و کسانی که بر سازمان گرایی تأکید می ورزیدند با بی علاقگی و خروج از خدمت پرسنل مواجه بودند.

سبک های رفتار رهبری به چهار نوع تقسیم شده و از هر یک به عنوان سیستم نام برده شده است که عبارتند از:

سیستم یک: در یک سبک که کاملاً وظیفه مدار و آمرانه است مدیر و رهبر به کارکنان خود اعتماد نداشته و روابط رهبر و پیرو، مبتنی بر ترس است.

سیستم دو: در این سبک رابطۀ آمرانه بین رهبر و پیروان همچنان برقرار است. اما رابطه مذکور در این حالت تا حدی از شدت قبلی کاسته شده است. در این سبک، تصمیم گیری همچنان بر عهده رهبر بوده و پیروان مجریان بی چون و چرای اوامر هستند.

سیستم سه: در این سبک اطمینان و اعتماد به کارکنان در حد خوبی است و با آنان در تعیین پاره ای اهداف مشارکت می شود. اما مسائل و موضوعات عمدۀ سازمانی، همچنان به وسیله رهبر و رأساً فیصله می یابد.

سیستم چهار: دراین سبک، اطمینان و اعتماد به کارکنان در حد کمال است و رابطه ای صمیمانه و مشارکت جویانه در تمام امور بین آنان برقرار است. در این سبک تصمیم گیری ها کاملاً مشارکتی است و گروه های رسمی و غیر رسمی با هم در آمیخته اند.

معرفی جامع و تخصصی رشته مدیریت ورزشی

نظریه های موقعیتی و اقتضایی

در این تئوری ها بر یک سبک و شیوه رهبری تأکید کرده و روش واحد در رهبری غیر واقعی و غیر عملی قلمداد شده است. در نظریه های موقعیت و اقتضایی، براساس شرایط و به اقتضای موقعیت ها شیوه مناسب و مطلوب رهبری تعیین می شود. در یکی از تئوری های اقتضایی، سه گروه از عوامل، در سبک رهبری مؤثر شناخته شده اند.

2-3-1- سه عاملی

عوامل مربوط به رهبر: دانش و آگاهی او – ارزش ها- اعتقادات

عوامل مربوط به پیروان: مثل میزان مستقل بودن- مسئولیت پذیری- همسویی با اهداف و تجربیات

عوامل مربوط به موقعیت: وضعیت اقتصادی- سیاسی- اجتماعی- فرهنگی

2-3-2- شش عاملی

در این نظریه، با تکیه بر همین استدلال، رهبری موفقی آمیز با توجه به شش دسته از عوامل ایجاد می شود.

🌟 شخصیت و خصوصیات

🌟 اهداف و مأموریت های سازمان

🌟 فضای سازمان و فرهنگ سازمانی

🌟 شخصیت، انتظارات و رفتار مدیران مافوق

🌟 شخصیت، انتظارات و رفتار همکاران

🌟 شخصت، انتظارات و رفتار زیردستان

2-3-3- نظریه تطبیق موقعیت رهبری

یکی از تئوری های مهم اقتضایی، نظریه تطبیق موقعیت رهبری یا سبک رهبری است. در این تئوری شیوه های رهبری تقریباً همانند شبکه مدیریت در دو قطب انسان گرایی و سازمان گرایی، یا روابط انسانی و آمرانه قرار گرفته اند و سه عامل نیز به عنوان شاخص های موقعیت قلمداد شده اند که عبارتند از:

🌠 چگونگی رابطه رهبر و پیرو

🌠 میازن مشخص بودن ساخت و وظایف در سازمان

🌠 میزان قدرت شغلی و قانونی رهبر

2-3-4- تئوری مسیر- هدف

این تئوری یکی از تئوری های اقتضایی است که در آن کوشش شده تا سبک اثر بخش رهبری در موقعیت های مختلف شناسایی شود. سبک های رهبری در این تئوری به چهار نوع تقسیم شده اند:

رهبری آمرانه: رفتار رهبر آمرانه است. مشارکت وجود ندارد و رهبر تعیین کننده همه امور است.

رهبری حمایتی: رفتار رهبر دوستانه است. برای پیروان حرمت قائل است و در حمایت آنان کوشاست.

رهبری مشارکتی: تصمیماتی با مشارکت کارکنان انجام می گیرد.

رهبری توفیق گرا: رهبر هدف های سازمانی را برای زیردستان مشخص کرده و به آنان اعتماد میدهد تا به هدف های مذکور نائل شوند.

از این چهار سبک رهبری، با توجه به شرایط و موقعیت هایی که شامل عوامل طبیعی و توانایی و خصوصیات پیروان است، می توان استفاده کرده و با ایجاد انگیزه در کارکنان، آنان را به تحقق اهداف مورد نظر متمایل ساخت.

به هر حال در این تئوری، وظیفه رهبری، شناخت عوامل محیطی و پیوران به منظور ایجاد انگیزه در آنان برای نیل به اهداف سازمانی است.

معرفی جامع و تخصصی رشته مدیریت ورزشی

1-4-تفاوت سبک های مدیریت با سبک های هدایت و رهبری

به منظور شناسایی تفاوت سبک های مدیریت با سبک های هدایت و رهبری، باید تعریفی از مدیریت و رهبری داشته باشیم.همان طور که اشاره شد مدیریت به تعبیری، هنر و علم هدایت و هماهنگ کردن کوشش انسان ها در نیل به اهداف سازمان است. این وظیفه جزء اصول مدیریت اداری مدیران است که چهار روش برای آن ارائه کرده اند: مدیریت هدف گرا، عضو گرا، سایه نما و میانه رو. اما در تعریف رهبری، باید اذعان کرد که رهبری مستلزم نفوذ کردن و تأثیر گذاردن بر افراد است و مدیر در نقش رهبر، کسی است که بتواند بر افراد تحت سرپرستی خود تأثیر بگذارد. برای رهبری سه روش ارائه داده اند: خصوصیات فردی رهبری، رفتار رهبری و رهبری اقتضایی (سه عاملی- شش عاملی- تطبیق موقعیت رهبری- تئوری مسیر/ هدف).

با توجه به تعاریف فوق، مدیر و رهبر نمی تواند جدا از یکدیگر باشد. اما زمانی که یک فرد (مدیر) به وظایف اداری خود در سازمان عمل می کند، در نقش مدیر است و زمانی که دیگران را با میل ذاتی، همراه خود می کند، نقش رهبری را انجام می دهد. لذا قائل شدن تفاوت بین این دو مقوله بسیار مشکل است و به احساس و رفتار فرد بستگی دارد.

برای مشاوره اینجا بزنید