سرفصل های درس ترویج و آموزش کشاورزی

نام بسته درسی : ترویج و آموزش کشاورزی

————————————————————————–

فهرست:

تاریخ ترویج کشاورزی

آموزش کشاورزی

نقش سازمانهای بین المللی در ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی

مقدمه‌اي بر سياست‌هاي زيرساز ترويج و آموزش کشاورزي با نگرشي به نقش ترويج در سالم‌سازي سياست اقتصادي

فلسفه ترویج

جایگاه ترویج در فرهنگ جامعه

تکنولوژی آموزشی در ترویج کشاورزی

ویژگی های بزرگسالان و عوامل موثر در یادگیری آن ها

مدیریت در ترویج کشاورزی

میدان نیروها-محرک ها و نظریه های انگیزش در مدیریت ترویج

شناخت برنامه و برنامه ریزی مشارکتی در ترویج

ارزشیابی برنامه های آموزشی ترویج

بخش هایی از بسته درسی ترویج و آموزش کشاورزی

تاریخ ترویج کشاورزی

تاریخ معاصر شاهد ترویج و توسعه علم بین افراد جامعه بوده است. اما در زمینه ارشاد و آگاه سازی مردم به ویژه در امر کشاورزی عملا نقطه شروعی در تاریخ مشهود نیست. تا آنجا که تاریخ مدون ترویج کشاورزی در جهان نشان می‌دهد، فکر رشد و توسعه کشاورزی از طریق خدمات ارشادی، روشن کردن مبهمات برای کشاورزان، آشنایی آنان به اصول پیشرفته و پذیرفته شده، این امر، و نمایش نقش حیاتی آن در زمینه کشاورزی، به زمان تاسیس انجمن های کشاورزی می‌رسد.

در این قبیل اجتماعات، عده‌ای صاحب نظر و آگاه به نیازها و مشکلات موجود در کار کشاورزی با یکدیگر به مشورت می‌پرداختند و در حل مشکلات از اطلاعات و دانش یکدیگر سود می‌بردند.

مطالعات انجام شده در این زمینه نشان می‌دهد که هدف از تشکیل انجمنهای کشاورزی در حقیقت برقراری روحیه همیاری بین کشاورزان بود؛ این انجمنها به عنوان یکی از اساسی ترین وسایل تبادل عقاید و نظریات عملا وظیفه ترویج کشاورزی را به صورت مشارکت کاملا آزاد و داوطلبانه اعضاء ایفا می‌کردند.

علاوه بر انجمنهای کشاورزی که در قالب آموزشهای غیررسمی فعالیت داشتند می‌توان گفت که توسعه آموزش غیررسمی در کشاورزی عملا ارتباط مستقیم با تاریخ توسعه و آموزش علوم در اروپا دارد. (لازم به تذکر است که منظور از ترویج، نوعی سازمان و تشکیلات رسمی دولتی به منظور آموزشهای مشخص و برنامه ریزی شده غیررسمی می‌باشد که عملا از طریق متخصصان علوم و مروجان کشاورزی انجام می‌گیرد و نظامی پیچیده و در عین حال مشخص دارد.)

اطلاعات موجود در زمینه تاریخ پیشرفت های کشاورزی و توسعه علوم حکایت از تبدیل اجتماعات و شوراهای معمولی و محلی به نظامهای شورایی انسجام یافته می‌کند. از اولین انجمنهای ذکر شده در تاریخ کشاورزی، می‌توان جامعه مشورتی ایرلند را نام برد که به منظور توسعه دامداری، صنایع و هنرهای کاربردی در سال 1731 بنیان نهاده شد و در سال 1737 نشریه‌ای هفتگی منتشر کرد. مورد مشابه دیگری در اسکاتلند تحت عنوان «جمعیت پیشروان دانش کشاورزی» در سال 1723 شکل گرفت و به مدت 20 سال فعالیت کرد، بعدا در سال 1785 در اسکاتلند انجمن ادینبورگ تاسیس شد.

در فرانسه، انجمن کشاورزی از مدتها پیش وجود داشت و از سال 1761 به طور رسمی از طریق آکادمی کشاورزی فرانسه نشریات خود را چاپ کرد. در آلمان، نخستین انجمن کشاورزی در سال 1764 تاسیس شد. در روسیه نیز انجمن مشابهی به نام جامعه اقتصادی آزاد در سال 1765 در مزارع نمایشی وسیعی نزدیک سنت پترزبورگ آغاز به کار کرد.

به دنبال این جنبش که در جهت توسعه و ترویج علم کشاورزی و فعالیتهای مربوطه به آن به وجود آمد نمونه های فراوان دیگری از چنین مجامعی در بخش کشاورزی سایر کشورها نیز پدیدار گشت. از جمله، در سال 1793 براساس یک لایحه قانونی که از مجلس انگلستان گذشت هیئت کشاورزی آن کشور پا به عرصه وجود نهاد. بدین ترتیب بین رشد فلسفه ترویج و فلسفه انجمنهای کشاورزی قبلی ارتباطی برقرار می‌شود و این ارتباط از طریق نکاتی که سینکلر رئیس این هیئت در سخنرانی خود در سال 1797 اظهار داشت به خوبی مشهود است. وی در سخنرانی خود وظایف اصلی هیئت کشاورزی را به ترتیب زیر برشمرد:

جمع‌آوری و پخش اطلاعات و یافته های کشاورزی مربوط به پیشرفت و توسعه داخلی مملکت.
گسترش تجارت مفید در کشاورزی تحت نظارت دقیق انجمن و یا کمیته‌ای از اعضای انجمن.
دادن پیشنهادهایی به مجلس نمایندگان برای قانونی کردن آنها که متضمن پیشبرد و توسعه داخلی مملکت باشد، همچنین دادن پیشنهادهایی برای به کارگیری یافته‌های جدید کشاورزی که باعث تشویق مردم در امر کشاورزی باشد.

اولین کار هیئت فوق الذکر عبارت بود از تشریح وضعیت کشاورزی و شناخت عوامل پیشبرنده و توسعه دهنده کشاورزی انگلیسی که بالطبع کار ساده‌ای نبود بلکه مطالعات و تحقیقات فراوان و وسیعی لازم داشت تا بتوان از آن طریق پایه و اساس محکمی برای فعالیتهای آینده بنیان نهاد.

اطلاعات ذکرشده در مورد هیئت کشاورزی را می‌توان اولین مدرک ثبت شده در تاریخ ترویج نظام دار کشاورزی در اروپا دانست. این فکر به تدریج رشد کرد و از اروپا به امریک منتقل شد. امریکاییان به شرحی که خواهد آمد، آن را پذیرفتند و ترویج کشاورزی را چنان توسعه دادند که امروزه اساس و بنیان اغلب برنامه‌ها و فعالیتهای تولیدی کشاورزی آنها بر ترویج قرار دارد. این امر یکی از مهمترین عوامل تضمین کننده تولیدات کشاورزی در امریکاست.

پس از مشاهده توسعه و رشد سریع کشاورزی در امریکا در نتیجه نظام ترویج، سایر کشورهای جهان نیز این نظام را تاسیس کردند.

فعالیتهای ارشادی در جوامع کشاورزی، آن هم ازطریق انجمن‌ها، منحصر به اروپا نبود و با انتقال به سایر نقاط جهان، بخصوص امریکا، توسعه فراوان یافت. «انجمن فلسفلی امریکا» تحت رهبری فرانکلین در سال 1744 مقالات زیادی را در زمینه کشاورزی به چاپ رساند و در جهت ارشاد کشاورزان فعالیت های دامنه داری را آغاز کرد این امر موجب شد که انجمنهای کشاورزی دیگری نیز در این کشور بنیان گذارده شود، مانند «انجمن فیلادلفیا برای پیشبرد کشاورزی» که در مارس سال 1785 تاسیس شد. هدف انجمن مذکور تشویق و توسعه تولیدات بیشتر محصولات کشاورزی در امریکا بود. برای دستیابی به چنین هدفی، انجمن فیلادلفیا می‌بایست در انتشار عقاید، نظریات، و یافته های نوین فعالیت می‌کرد و تاسیس مجامع و انجمنهای مشابه را در سایر ایالات تشویق می‌شود. انجمن فیلادلفیا توانست تا سال 1789 اعضای افتخاری خود را در 13 ایالت افزایش دهد که از جمله این اعضا می‌توان جورج واشینگتن و رابرت لیوینگستون را نام برد. انجمن کشاورزی کارولینای جنوبی نیز به دلیل توسعه کشاورزی و سایر فعالیت های روستایی در سال 1785 در چارلستون تشکیل شد. در نیوجرسی نیز فعالیت مشابهی در سال 1781 انجام گرفت، همین امر نیز موجب شد تا انجمن های کشاورزی توسعه فراوانی یابند و امور کشاورزی از مجرای صحیح فنی و به نحو قابل قبولی هدایت شود.

در اینجا ممکن است این موضوع مطرح شود که بین مجامع کشاورزی اروپا و امریکا چه ارتباطی بوده و در حقیقت عامل گسترش فوق الذکر و تحقق اهداف آنها در جهان چه بوده است.