فارغ‌التحصیلان و دانش‌آموختگان رشته‌ی مهندسی هوافضا [2] دانشهای لازم در زمینه‌ی آیرودینامیک، مکانیک پرواز، پیشرانش و سازه‌ها و نیز طراحی و ساخت اجسام پرنده مانند هواپیما را بدست می آورند. یک مهندس هوافضا، افزون بر قابلیت‌های گفته شده، توانایی کار بر روی آیرودینامیک خودرو، سازه‌های زمینی و دریایی، و نیز توربوماشین‌ها را دارد.
در مجموع مهندسی هوافضا شاخه‌ای است از مهندسی که با طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره برها و مسائل و موضوعات وابسته به آن‌ها سر و کار دارد اما در برخی از اوقات مهندس هوافضا به طراحی سیستم های با تکنولوژی بالا مانند خودروهای کم مصرف و تجهیزات نفت و گاز و سیستم های تولید توان، اشتغال پیدا می کند. به عبارت دیگر مهندسی هوافضا دانشی راهبردی است که در آن از دانشهای دیگر مانند مکانیک، متالورژی، علوم کامپیوتر، عمران و الکترونیک استفاده می‌شود. موضوعاتی از قبیل طراحی و ساخت هلیکوپتر، هواپیمای بدون سرنشین، بدون موتور، عمود پرواز و یا جنگنده از یک طرف و ساخت پایگاههای فضایی و مسافرت به کرات دیگر از طرف دیگر جامعیت و حساسیت رشته مهندسی هوافضا را بیش از پیش روشن می‌سازد.
- استفاده از نرم افزارهای طراحی کامپیوتری برای طراحی پروژه ها
- انجام تست های مختلف زمینی و هوایی
- جمع آوری و تحلیل داده های حاصل از تست ها
- طراحی و نظارت بر فرآیند ساخت و نصب قطعات و هواپیماها
- انجام و تایید پروژه ها مطابق با قوانین نظارتی موجود
- نظارت بر فرودگاه ها و مراکز تعمیر و نگهداری هواپیماها
- بررسی وسایل یا قطعات آسیب دیده و با عملکرد ناقص برای شناسایی علت و یافتن راه حل مناسب برای آن
www.phdphd.org [3]
[4]برای مشاوره اینجا بزنید [4]
[5]  | [6] |