- پایگاه خبری آزمون دکتری - https://phdphd.org -

سرفصل های درس زبان عربی

منابع آزمون دکتری

درس زبان عربی [2]

نام بسته : درس زبان عربی

————————————————————–

فهرست 

بخش نحو

فصل اول : باب الاسم

بخش اول : منصوبات

المفعول المطلق

 مفعول به

 تعدی الفعل الی اکثر من مفعول

 اسم الفعل

 اسم فاعل و صیغه های مبالغه

 اسم المفعول

 الصفت المشبهه

 المصدر

 افعل التعجّب

 التحذیر و الاغراء

 الاختصاص

 الاشتغال

التنازع

 المنادی

الاستغاثه

 الندبه

 الترخیم

 المفعول له ( لاجله )

المفعول فیه

 المفعول معه

الحال

 التمییز

 افعل التفضیل

 افعال المدح و الذم

 الاستثناء

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

بخش دوم : مرفوعات

 الفاعل

 نائب الفاعل

 المبتدأ و الخبر

مرتبه المتبداء و الخبر

علاقات الخبر بالمبتدأ

 ملحقات المبتدأ و الخبر

المبتدا و الصفه

حذف المبتدأ و الخبر

ضمیر الفصل او العماد

اسم کان و اخواتها

اسم کاد و اخواتها

الاحرف المشبهه بـ « لیس »

 خبر انّ و اخواتها

لا النافیه للجنس

 ضمیر الشأن

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

بخش سوم : مجرورات

حروف الجر

 الاضافه

الاضافه المعنویه

الاضافه اللفظیه

فی ما یضاف الی الجمله

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

بخش چهارم : توابع

 النعت

 التوکید

 البدل

 العطف

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

فصل دوم : باب الفعل

مواضع رفع المضارع و نصبه

 مواضع جزم المضارع

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

فصل سوم : باب الحرف

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

بخش صرف :

فصل اول : باب الفعل

الفعل ماضٍ و مضارع و امر

 الفعل المجرّد و المزید

مزید الثلاثی و مزید الرباعی

 الفعل الصحیح و المعتل

 الفعل اللازم و المتعدی

 المعلوم و المجهول

الاعلال

 المؤکد و غیر المؤکد

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

فصل دوم : باب الاسم

 اقسام الاسم

  المصدر

المصدر المیمی و اسم المصدر

 فی المرة و النوع

اسماء الفاعل و المفعول

 الصفة المشبهه

 أفعل  التفضیل

 أوزان المبالغه

 اسم المکان و الزمان و اسم الآلة

الاسم المقصور و الممدود و المنقوص

 احکام المثنی

جمع المذکر السالم

جمع المؤنث السالم

 جمع التکسیر ( مکسر)

 الموصوف و الصفة

 اسم الجنس و العلم

 المذکر و المؤنث

النسبة

 التصغیر

الأعراب

تقدیر علامات الأعراب

المعرب المنصرف و غیر المنصرف

 البناء

 الضمیر

 اسم الاشاره

 اسم الموصول [3]

اسماء الشرط

اسماء الاستفهام

 الکنایات

الظروف

 الأعداد

نکات مهم این فصل

تستهای پایانی این فصل

بخش هایی از بسته درس زبان عربی

فصل اول

بخش اول : منصوبات

*‌ اقسام مفعول مطلق

1- تأکیدی.

2- نوعی ( بیان نوع مبیَّن   )  که خود دو نوع است: 

الف )مضاف : جلس جلوسَ الاطفال .( ترجمه :همچون )

ب)موصوف: سرتُ سیراًحسناً .( در ترجمه حذف می شود.)

3- عددی : جلستُ جلستَینِ .

مفعول مطلق تأکیدی مثنی یا جمع نمی شود چون به منزله فعل است مانند :‌

رأیتک مجتهداً اجتهاداً

                  مفعول مطلق تأکیدی

شبه فعل

اما مصدری که به منزله نوع و عدد است جمع و مثنی می شود.

* عوامل مفعول مطلق

1) فعل ( قبل از مفعول مطلق در ابتدای جمله): فرحتُ فرحاً .

2) وصف ( شبه فعل ، وصف یا اسمای مشتق ) : رأیتُ مجتهداً اجتهاداً .

3) مصدر :سُرِرتُ بجدِّ کَ جدّاً فی طلب العلم .

                  مصدر ثلاثی مجرد     مفعول مطلق

أفعل تفصیل وصف مشبهه نمی توانند عامل مفعول مطلق باشند .

گاهی مصدری مترادف مفعول مطلق تأکیدی جانشین مفعول مطلق می شود مانند :

« قمتُ وقوفاً »  ،  « جلستُ قعوداً »‌

*‌نوّاب مفعول مطلق مبیّن ( نوعی و عددی ) :

1) کل و بعض مضاف به مصدر: فَرِح کلَّ الفرح .

                                                نایب مفعول مطلق

اذهب الی الکلیه بعض الایام.

                       نایب ظرف                                                                     

نکته : اگر مضاف الیه، مصدر باشد « کل » و « بعض » مفعول مطلق و اگر مضاف الیه، ظرف باشد، نایب ظرف هستند.

2) عدد ؛ مانند : جُلِدَ المجرمُ خمسین جلدهً .

3) آلت : مانند قرعتُهُ سوطاً .

4) صفت :‌مانند : « غَنّی اجملَ غناء »‌

5) کلمه ای که بر نوع خاصی دلالت دارد. مانند : « رجع القهقری » قهقری نوع خاصی از رجوع است .

6) هیئت : عاش عیشهً راضیه .

7) اسم اشاره : احسنتُ الیه ذلک الاحسان .

گاهی « أیّ » و « ما »‌هم می توانند جانشین مفعول مطلق شوند :« أیّ عیشٍ تعیشُ» «ایَّ سیرٍ تَسِر، أسِر»«‌أیاً تُعاشِر اُعاشِر» .

گاهی عامل مفعول مطلق حذق می شود : شکراً ، حمداً ، سمعاً و طاعةً ، عجباً ، أیضاً ، سبحانَ.

گاهی ضمیر نایب مفعول مطلق می شود :

 

علمتک تعلیماً لا اعلمه احداً .

                    نایب مفعول مطلق

*مفعول به :

* جایگاه مفعول به : اصل آن است که بعد از فاعل واقع شود اما گاهی برای افاده حصر بر فعل و فاعل هم مقدم می شود.

* موارد حذف مفعول به : 1) در صورتی که نشانه و قرینه روشنی بر مفعول به دلالت کند . مانند : «‌شرب زیدٌ فارتوی » . « ارتوی » به معنی سیراب شدن قرینه ای است که بیانگر «‌ماء » است .

2) در صورتی که مفعول به معروف باشد .  مانند :

« یغفرالله لمن یشاء‌» که « ذنوب»مفعول به بوده که به خاطر معروف بودن حذف شده است.

« قل هو الله احد »

          مفعول به

به همراه جمله بعدش یک نقش می پذیرند مانند : «علمتُ انّک نحجتَ فی الامتحان .»                                                                                                                                                                            مفعول به

* عامل مفعول به‌: در اکثر مواقع فعل متعدی است اما در مواردی عامل مفعول به از جمله حذف می شود.

حذف عامل مفعول به به دو صورت اتفاق می افتد:

سماعی : اَتَیتَ قوماً اهلاً و مکاناً سهلاً .

              مفعول به          مفعول به  

قیاسی ؛ که خود دو حالت دارد:

وجوبی : منادی ، اختصاصی ، اشتغال ، تحذیر ، اغراء .

جوازی : و آن در صورتی است که استفهام یا قرینه ای ذکر شده باشد که پی به عامل مفعول به می بریم . مانند : « مَن رأیتَ ؟ »

                    مفعول به

*تعدی الفعل الی اکثر من مفعول ؛

 اقسام افعال متعدی :

3-متعدی به دو مفعول به که در اصل مبتدا و خبر نبوده اند.

4-متعدی به سه مفعول که دو تای آخر در اصل مبتدا و خبر بوده اند.

مثال : وجدتُ العلمَ نافعاً .       دو مفعول به در اصل مبتدا و خبر بوده اند : العلمُ نافعٌ .         

                     مفعول به                                                   

  – ظننتُ الجبلَ قریباً.           این دو مفعول به در اصل مبتدا وخبر بوده اند : الجبلُ قریبٌ .

           – صَیَّرتُ الطیّنَ خزفاً .

                    مفعول به

ظننتُ لِـسعیدٌ افضلُ مِن احمدَ .

غیر عامل  ابتدا   مبتدا    خبر

 * افعال متعدی به دو مفعول به که در اصل مبتدا و خبر نبوده اند : در واقع این افعال به اعتبار معنا دو مفعولی هستند ولی مفعول ها قابلیت مبتدا شدن را ندارند . این افعال عبارتند از : کسا ، رَزَقَ ، أطعم ، سقی ، زَوَّدَ ، اسکن ، اعطی . مثال :  إنّا اعطینـاک الکوثر .

                                                                    مفعول به

اما اگر تقدیم چنین مفعولی ( در معنای فاعلی ) اشکالی در عبارت به وجود آورد ، جایز است آن را مؤخّر ذکر کرد ؛ مانند :  أعطیتُ  الکتابَ   صاحِبَهُ .

                            مفعول به در معنای مفعول   مفعول به در معنای فاعل

در مثال اخیر، مرجع ضمیر « ه » در صاحبه ، کتاب است و اگر مقدم ذکر شود تقدّم در ضمیر برای مرجع مؤخّر ، پیش می آید .

* افعال متعدی سه مفعولی : أری ، أعلم ، حَدَّثَ ، خَبَّرَ ، أخبَرَ ، أنبَأَ ، نَبَّأَ .

مثال :   یریهم اللهُ اعمالَهم حسراتٍ علیهم. 

       مفعول به 1      مفعول به 2        مفعول به 3

در این مثال مفعول به اول اسم یا ضمیر است و مفعول به دوم و سوم در اصل مبتدا و خبر بوده است .

                نائب فاعل    مفعول به1    مفعول به 2

در این مثال چون انبأ مجهول است لذا مفعول به اول ، نایب فاعل قرار می گیرد .

* اسم الفعل : اسم مبنی شبیه فعل که در تحلیل نحوی باید به اسم فعل بودن آنها و بنای آنها اشاره شود و در حالت فعلی آنها باید به فاعل و مفعولٌ به آ‌نها اشاره شود.

اقسام اسم فعل به لحاظ زمان:  ماضی، مضارع  ،امر

* اسم فعل های ماضی : هیهات (: بَعُدَت جدّاً ) ، شتّان ( افترق جدّاً ) ، سُرَعان ( أسرع جدّاً ) ، بطآن ( أبطاً )‌.

*‌اسم فعل های مضارع  :‌ بخٍ بخٍ (أستحسنُ ) ، آه (أتوجّع ) ، قطّ (یکفی ) ، وَی ( أتعّجبَ‌) ، واهاً (أتعجّب ) ، أفٍّ (أتضجَّرَ ) .

* اسم فعل های امر : حیٍّ ، صَه (اُسکُت ) ، آمین ، هَیتَ (أسرَعَ ) ، هیّا (أسرع ) ، هَلُّمَ ، [ الیک ، ها ، هاء ، دونَکَ ، عِندَک : به معنی خُذ ] ، علیکَ ، أمامَکَ (تقدّم ) ، وراء ک (تأخّر ) ، مَه (اِنکَفِف ) ، مکانک (قِف ) ، أیه (أدِم کلامَک ) ، بَلهَ (اُترک )‌، رُوَیدَ (تَمهَّل ، أمهِل ) .

                                       : تعال

                        هَلُّمَ    + مفعول به             أحضر

                                  

                                     + ب                الزم

                    عَلیک    + مفعول به              إحفظ       

بلهأ الشرّ .             بَلهَ الشرّ .

رویداً اخاک .          رویدَ اخیک .

 

 

مشاوره برای آزمون دکتری [4]

برای مشاوره اینجا بزنید [4]

خدمات کنکور دکتری [5] 
معرفی موسسات آموزشی آزمون دکتری [6]