کوچ علم از دانشگاه های ایران

چرا کانادا، فرانسه، استرالیا، انگلستان، ژاپن و … همانند ایران آمار تولید علم خود را منتشر نمی کنند؟

جالب است بدانیم که ما تنها کشوری هستیم که رشته علم سنجی در آن دایر است.

هدف علم سنجی در واقع مجله سنجی است نه حقیقت علم.

علم سنجی قدرت تحلیل محتوای علم را ندارد.

علم سنجی صرفاً بیانگر شاخص های کمّی است نه کیفی.

نظام رتبه بندی دانشگاه های ایران بر اساس نظامی است که خارج از ایران برنامه ریزی می شود و ما بین المللی کار کردن را با اعمال این شاخص ها اشتباه گرفته ایم.

از مدیران کشور 97% از مقالات ISI استفاده نمی کنند،

93% نیز مجلات داخلی را نه می شناسند و نه از آنها استفاده می کنند.

دلیل عمده این اتفاق این است که وزارت علوم ارزیابی ها را به سیاست گره زده است و افراد تنها به فکر ارتقای خویش هستند نه کشور.

نظرات نخبگان :

وقتی پژوهش pasive(غیر فعال) باشد به سفارش سازمان است و عمدتا مساله بر محور حل یک مشکل می پردازد.

وقتی پژوهش active(فعال) باشد نوع آن بنیادی بوده و براساس اکتشاف هست.

مشکل در ماراتن مقاله نویسی است که بوجود آمده و راه حلش هم مشخصه.

یک مشکل که شاید بشه بعضی موارد را زیر مشکل این مشکل کلی قرار داد مثل باند بازی و رابطه بازی در چاپ مقالات است.

(برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سهم دانشگاه های ایرانی از چاپ مقالات در ژورنال های خارجی کلیک کنید)

www.phdphd.org

برای مشاوره اینجا بزنید