تاریخ بروزرسانی : 1401/02/11
تحلیل عاملی از جمله روشهای چند متغیره است که در آن متغیرهای مستقل و وابسته مطرح نیست، زیرا این روش جزء تکنیکهای هم وابسته محسوب میگردد و کلیه متغیرها نسبت به هم وابستهاند. تحلیل عاملی نقش بسیار مهمی در شناسایی متغیرهای مکنون یا همان عاملها از طریق متغیرهای مشاهده شده دارد. عامل متغیر جدیدی است که از طریق ترکیب خطی مقادیر اصلی متغیرهای مشاهده شده برآورد میشود. روﺵ ﺗﺤﻠﻴﻞ عاملی ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﺧﺖ ﺁﺯﻣـﻮﻥﻫـﺎ ﺍﻭﻟـﻴﻦ ﺑـﺎﺭ ﺗﻮﺳـﻂ ﭼﺎﺭﻟﺰ ﺍﺳﭙﻴﺮﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺷـﺪﻩ ﺍﺳـت. ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﺩﻟﻴـﻞ ﻭﻱ ﺭﺍ ﻣﺒﺘﻜـﺮ ﺭﻭﺵ ﺗﺤﻠﻴــﻞ عاملی ﻣــیﻧﺎﻣﻨـﺪ.به بیانی ﺗﺤﻠﻴــﻞ عاملی ﻳﻜــﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ که بر مبنای آن متغیرها به گونهای دسته بندی میشوند که در نهایت به دو یا چند عامل که همان مجموعه متغیرها هستند، محدود میگردند، بنابراین هر عامل را میتوان متغیری ساختگی یا فرضی در نظر گرفت که از ترکیب چند متغیر که از وجوهی به هم شباهت دارند، ساخته شده است. دادههای اولیه برای تحلیل عاملی، ماتریس همبستگی بین متغیرها است و متغیرهای وابسته از پیش تعیین شدهای ندارد.
کاهش دادهها: یکی از بیشترین کاربردهای تحلیل عاملی، کاهش دادهها در تهیه آزمونها است. در برخی از پژوهشها وجود متغیر زیاد انجام تحلیل نهایی را دچار مشکل میکند. تحلیل عاملی اکتشافی به محقق کمک میکند تا حجم زیادی از متغیرها به تعداد مجدودی از عاملها کاهش دهد. در این حالت، محقق میتواند از پرسشنامهای که مشتمل بر مثلاً ۵۰ سؤال است، ۵ مؤلفه یا عامل به دست آورد و به جای اینکه مطالعه خود را بر روی ۵۰ سوال انجام دهد، فقط این ۵ عامل را در نظر گیرد.
شناسایی ساختار: ساختار زیربنایی مجموعهای از متغیرها در یک حوزه مفهومی مشخص شناسایی میشود. به عبارت دیگر متغیرهای مورد استفاده در تحقیق بر اساس صفات مشترکشان به دو یا چند دسته محدود شده و این دستهها را عامل مینامیم. پس از آن روابط بین عاملها بدست آمده و در هر عامل نیز روابط بین متغیرهای آن محاسبه شده و در نهایت هدف اصلی تحقیق که روابط بین متغیرهای تحقیق است، محاسبه میشوند.
سنجش اعتبار (روایی) پرسشنامه یا یک مقیاس: به معنی این که آیا گویههای طرح شده درون عاملها قرار میگیرند یا نه. برای مثال فرض کنید پرسشنامهای با ۲۰ سوال (یا گویه) تنظیم کرده و میخواهید عوامل را استخراج کنید. روایی یعنی آیا ابزار شما، مفهوم موردنظر را به درستی میسنجد؟
رویکردهای تحلیل عاملی:
رویکردهای تحلیل عاملی را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد:
تحلیل عاملی اکتشافی
تحلیل عاملی تاییدی
اینکه کدام یک از این دو روش باید در تحلیل عاملی به کار رود مبتنی بر هدف تحلیل دادههاست. تمایز مهم روشهای تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی در این است که روش اکتشافی با صرفهترین روش تبیین واریانس مشترک زیربنایی یک ماتریس همبستگی را مشخص میکند. در حالی که روشهای تاییدی (آزمون فرضیه) تعیین میکنند که دادهها با یک ساختار عاملی معین (که در فرضیه آمده) هماهنگ هستند یا نه. به طور کلی، تحلیل عاملی اکتشافی ممکن است در حوزههای تحقیقاتی کمتر بالغ که در آن سئوالات اندازهگیری اساسی هنوز حل نشده انتخاب بهتری باشد. این روش همچنین در مقایسه با تحلیل عاملی تاییدی نیاز به پیشفرضهای کمتری دارد. در پژوهشهای ارزیابی، تحلیل عاملی اکتشافی معمولاً در مطالعات اولیه و تحلیل عاملی تاییدی در مطالعات بعدی همان حوزه استفاده شود.
نوشتههای تازه