تاریخ بروزرسانی : 1397/10/18
در هر متنی ممکن است بنا به دلایلی به سندی اشاره شود، که به این امر استناد میگویند.تحلیل استنادی (Citation analysis) یکی از رایج ترین روش کتاب سنجی است که به ارزیابی مقالات علمی براساس شمارش استنادهای تعلق گرفته به مقالات می پردازد. و قوانین حاکم بر رابطه میان مدرک استناد دهنده (متن) و مدرک مورد استناد (سند)، مورد بررسی قرار می گیرد و از استناد به منابع علمی برای تحلیل و درک میان منابع علمی پژوهشگران استفاده میکند.با این شیوه ریشه تاریخی یک اندیشه را می توان کشف کرد.
همچنین یک معیار با اهمیت علم سنجی است و موجب به وجود امدن رشته های علمی جدید از طریق روابط استنادی بین رشته ای می شود و در یافتن مدارک استناد شده از رشته های مختلف به همدیگر و درنتیجه کشف رشته های مرتبط با یکدیگر بسیار تاثیر گذار است .
تحلیل استنادی بر مقاله های علمی و رفتارهای استنادی متکی است و نه بطور مستقیم بر کیفیت تحقیق و پژوهش. در نتیجه باید بگوییم تحلیل استنادی ابزاری برای سنجش کیفیت یک تحقیق و پژوهش نیست .
برخی کاربردهای تحلیل استنادی :
تشخیص و کشف منابع اصلی
دسته بندی منابع
پیش بینی روند انتشارات
بیان الگوی استفاده از مواد منابع
سیاستگذاری برای کتابخانهها و مراکز اطلاعرسانی
چگونگی استناد در میان نویسندگان رشتههای گوناگون
شناسایی نویسندگانی و پژوهشگرانی که بیشتر از دیگران مورد استناد قرار گرفته اند
کشف و شناسایی مجلات ، کشورها ، یا سازمانهایی که بیش از سایر موارد مشابه مورد استناد قرار گرفته اند .
کشف و شناسایی رابطه های بین رشتهای و درون رشتهای
تعیین میزان به روز بودن نوشتههای علمی با توجه به تاریخ مآخذ مورد استفاده در آثار
نوشتههای تازه